Geleneksel Medya, değişime direnen son yönetici kuşağın tasfiyesinin ardından, içeriğin veri ve ağ ile birleştiği yeni ufuklara yelken açacak! Mesleki kariyerini Yeni Medya’yı kötülemek üzerinden sürdürmeye çalışan medya eskilerinin aslında uzatmaları oynadıkları ‘ahir zamanlar’ geldi, çattı! Geleneksel Medya’nın özellikle yönetim katlarına konuşlanan bu topluluk için kıyamet alametleri bir bir belirmekte. Ellerindeki cephaneden kala kala 2 argüman kaldı: ‘Yeni Medya’ya güvenilmez’ (Oysa kendileri tamamen bağımsız ve güvenilir!) ve ‘Henüz Yeni Medya’da para kazanacak bir iş modeli yok!’.
Gazetecilik endüstrisinin geleceği ve Yeni Medya dönüşümüne ilişkin araştırmalar yapmak amacıyla Harvard Üniversitesi tarafından 2008 yılında kurulan Nieman Lab’ın web sitesinde geçtiğimiz hafta bu ikinci argümanı çürüten ilginç bir makale yayınlandı. ABD’nin önde gelen medya analistlerinden Ken Doctor tarafından yazılan bu yazıda, gazeteciliğin 2018 yılında nasıl bir sektör olacağına ilişkin öngörülerini, son yıllarda Yeni Medya’da yükselen bir trend yakalayan Financial Times örneği üzerinden anlatmış.
Doctor, 2009’dan beri izlediği gazetenin patronu Rob Grimshaw’un küresel kriz dönemi olan o yıllarda bile kendinden emin ve ayakları sağlam basan Yeni Medya stratejisi sayesinde bugün ulaştığı göz kamaştırıcı rakamları veriyor öncelikle. Gazetelerin çoğunun hanelerine zarar yazdığı bu dönemde Financial Times geçen yılı %11 net kar ve 49 milyon pound gelir ile kapatmış ve bu geliri elde ederken 286,000 basılı gazete abonesini tarihte ilk geçen 316,000 dijital gazete abone performansıyle rotasını erkenden Yeni Medya’ya çevirmekle ne kadar isabetli karar aldığını bugün gururla anlatıyor Doctor’a. Grimshaw’a göre gazetenin bu başarısının altındaki temel etkenlerin başında; Yeni Medya okuyucusunun bir değer gördüğü içeriğe kağıt gazete okuyucusundan daha fazla para ödeyebileceğini keşfetmeleri geliyor. Halihazırda FT.com sitesinin tüm özelliklerini kullanan bir okuyucu aylık 450 USD ödüyor ve bu 1 aylık gazete bedelinden 52 USD daha fazla. Elbette sunulan içerik de bu farkı kat be kat hak eder nitelikte. Kuşkusuz finans gibi değerli bir alanda kaliteli içerik üretmesi de gazetenin iş modelini rasyonelleştiriyor ama abonelik modelini New York Times gibi çok katı uygulamadan arama motorlarından gelen okuyuculara açtıkları içerik sayesinde elde ettikleri reklam gelirleri, okuyucunun davranış profiline göre sunulan kişiselleştirilmiş reklamlar da, karlılık oranını yukarıya taşıyan nedenler. Ancak Grimshaw’un altını çizdiği bir husus var ki, bence bu başarının sürdürülebilirlik açısından olmazsa olmazı; Veri bankası. Halihazırda 30 FT çalışanı gazetenin mevcut ve potansiyel okurlarının verilerini topluyor, bunu analiz ediyor, bu analizler sonucunda her okura özel teklifler sunuyor ve tüm bunları her detayda raporlayabiliyor. Gazetenin bu veri tabanlı dönüşümündeki önemi kavrayamayanlar ise bıkmadan usanmadan her gün herkese kağıt gazete üzerinden aynı içeriği dayatmakla kalmıyor, aynı alışkanlığı Yeni Medya’ya da taşıyor. Oysa Yeni Medya, içerik kadar onu tüketen kişi ve talepleriyle de ilgili bir ortam. Okuyucunun bulunduğu konum, ilgi alanları, anlık bilgi ihtiyacı gibi parametreleri kavrayamanyan bir içerik, hele hele genç kuşak için giderek anlamsızlaşmakta. Örneğin; geçen hafta Schalke04 maçını izleyen bir Galatasaraylıya İmralı tutanaklarını kimin sızdırdığını sunmak, ne kadar anlamsızsa, bir Fenerbahçeliye de Schalke maçını dayatmak o kadar anlamsız. Dolayısıyla artık devir, ürettiği kaliteli içeriği İnternet ve mobil ağlar üzerinden topladığı veri ile anlamlandıran ve okura bu analiz doğrultusunda sunabilenlerin devri. Bu değişime ayak uyduramayanların ise tasfiyesi yakındır ve işte o zaman başlayacak Medya’nın Altın Çağı!